Czas trwania: 2 semestry (240h)
Opiekun: dr Elżbieta Konieczna
Forma zajeć: wykłady, ćwiczenia, samokształcenie, konsultacje przedmiotowe, seminaria dyplomowe
Adresaci studiów
Studia adresowanie są do osób legitymujących się wykształceniem wyższym (licencjackim, inżynierskim, magisterskim) technologów żywności, psychologów i psychoterapeutów, lekarzy i pielęgniarek, nauczycieli i pedagogów, trenerów fitness, kosmetologów.
Opis kierunku
Program studiów został tak skonstruowany, aby zapewnić słuchaczom pogłębienie wiedzy na temat:
Mechanizmów funkcjonowania organizmu i wchodzących w jego skład układów narządów u zdrowego człowieka oraz wzajemnych powiązaniach funkcjonalnych między narządami.
Zakresu żywienia człowieka, dietetyki i wartości odżywczej żywności oraz jej jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego.
Prawidłowego planowania i bilansowania diet kobiet ciężarnych, karmiących, dzieci oraz pacjentów z różnymi zaburzeniami stanu zdrowia; przyczyn występowania nieprawidłowości żywieniowych i ich konsekwencji zdrowotnych.
Zmian zachodzących w żywności w czasie jej przetwarzania i przechowywania oraz wpływ technologii przetwarzania na wartość odżywczą i trwałość żywności, a także zasad i metod oceny bezpieczeństwa substancji dodawanych celowo do żywności.
Postępowania dietetycznego – szczególnie w schorzeniach dietozależnych.
Suplementów diety i środków spożywczych specjalnego żywieniowego/medycznego przeznaczenia z uwzględnieniem zagrożeń w postępowaniu dietetycznym.
Metod oceny bezpieczeństwa substancji chemicznych dodawanych celowo do żywności i stanowiących jej zanieczyszczenia.
Po uzyskaniu absolutorium oraz po pozytywnym złożeniu egzaminu dyplomowego absolwent uzyskuje świadectwo ukończenia studiów podyplomowych.
Plan studiów w systemie niestacjonarnym obejmuje 240 godzin, w tym:
- 135 godzin kształcenia teoretycznego,
- 105 godzin zajęć praktycznych (ćwiczeń)
Cel studiów
Celem studiów jest przekazanie specjalistycznej wiedzy z zakresu żywienia człowieka w stanie zdrowia i choroby, planowania racjonalnego żywienia dla różnych grup ludności, opracowywania diet zgodnie z obowiązującą klasyfikacją, oceny stanu odżywienia, sposobu żywienia i rozpoznawania niedożywienia, zapobiegania chorobom żywieniowo–zależnym oraz wzajemnego wpływu farmakoterapii i żywienia.
Szczególny nacisk kładzie się na wykorzystanie wiedzy o żywieniu w edukacji grupowej i indywidualnej w zdrowiu i w chorobie.